Greyið Bretinn, hann á svo bágt!

Miðað við höfðatölu hér á landi og höfðatölu Bretlands, þá er þetta bara lítið bágt sem hægt er að setja plástur á.    Kannski þeir læri að kenna ekki litlum löndum um, hvernig fór.  Þeir ættu nú að naflaskoða sjálfan sig

4000 Bretar misstu vinnuna í gær

'I morgunsárið blúsa ég.

Sæl, þið sem lesið þetta!  'Eg ákvað bara að blogga um allt og ekkert í morgunsárið, því fyrir mig er það hollt og gott að skrifa niður stundum hvernig ég hef það.  Annars hef ég það bara fínt.  Vaknaði í morgun og skellti Evu Cassidy á fóninn, og hef bara blúsað í rólegheitunum síðan ég vaknaði.  Kom stelpunum í skólann, fékk mér kaffi og sígó og hef verið að fletta á mbl.is og skoða hvað er að gerast þarna úti.  Er mikið að pæla í því að fara á fund í hádeginu því það brýtur upp daginn hjá mér.  'Eg var líka mikið að spekúlera í þeim viðbrögðum sem ég fékk við bloggið mitt í gær, hvað fólk getur verið með lítið á milli eyrnanna, að mínu mati   Það hafa víst ekki allir sömu skoðanir og ég sem er gott, en ég vona að það séu nú fáir íslendingar.  Hef fundið fyrir reiði og ótta undanfarið bara útaf öllu og það er ekki gott fyrir litla sálatetrið, það er kominn tími á að ég fari bara að taka hlutina einn dag í einu, það er nú það eina sem ég get gert.  Ef ég hugsa of mikið um hlutina fyllist ég bara af óþægilegum og neikvæðum tilfinningum.  'Eg ætla því að fara út í daginn jákvæð með bros á vör og ef það dugar ekki til þá bara "fake it until you make it"  Það verður að duga    Það verður víst ekki meira í dag þarf að fara að sortera sokka.   Bless að sinni.

Hvað með ófaglært fólk!!

Mikið er gott að faglært fólk á Íslandi geti fengið atvinnu að nýju.  Það er samt erfitt að flytja frá fjölskyldu sinni, einungis til að getað séð þeim farborða, hvað þá að flytja búslóðina.  Ég vona bara að hér sé í boði flutningur á kostnað vinnuveitanda.  Það er auðveldara sagt en gert að missa atvinnu sína, hafa verið launalaus og þurfa svo að leita að atvinnu erlendis.

  En hvað með ófaglært fólk í landinu?  'A það bara að vera á bísanum og fá aðstoð frá kirkjunni eða bara að svelta!!

Ég trúi því að efnahagur Íslands eigi eftir að versna, fólkinu í landinu verði aldrei sagt hve slæmt ástandið sé. Ástandið núna, verður skrifað í sögubækur Íslands í framtíðinni.

Vil ég vekja athygli á því að nú, þurfum við lítilmagnan að standa saman fyllast þjóðarstolti í þessu "lýðræði" og mótmæla því sem er að gerast og heimta að ríkistjórnin segi af sér.  Með svona "BANANA" við stjórnvölin verða engir vegir færir.

Leita starfsmanna á Íslandi

Færeyingar eiga heiður skilið.

Færeyingar þessi litla þjóð með stóra hjartað, eru mun skilningsríkari en hinar frændþjóðir okkar.  Þeir hafa skilning á hvernig er að vera lítil þjóð með hrátt land sem hefur þurft aldeilis að berjast fyrir lífinu.  Mitt álit er að þeir eru mun skildari okkur íslendingum en aðrar frændþjóðir okkar, þar sem lífið hefur verið mun auðveldara.  Við höfum þurft að fikra okkur áfram með, hvernig hægt væri að nýta landið til afurðar og sjóinn til afkomu.  Finnst mér þetta líka eina landið á Norðurlöndunum sem að tungan hljómi eins og íslenska.  Tónlistin er líka lík okkar, upplifi ég hana sem náin tengsl við náttúruna og sjómennskuna.  Færeyingar eiga heiður skilið.  Takk fyrir.  Við launum ykkur þetta á einhvern hátt til baka.  Greiði á móti greiða, sem fátítt er nú til dags.  Samkennd og kærleikur er það sem á að gilda alltaf.

Vill gefa Íslendingum 300 milljónirnar

Lífsgleði mín er engu lík og var.

Í dag vaknaði ég ánægð með lífið, fór í æfingar og síðan til mömmu.  Alltaf gott að fara til mömmu, fá sér kaffi og spjalla um daginn og veginn.  Þar er breyting á, því nú snerist umræðan við eldhúsborðið um, hvernig við ættum að fara að næstu mánuðina.  Ég er elst fjögurra systkina og erum við fjölskyldan mjög samrýmd.  Foreldrar mínir eru á sextugsaldri og hafa þrælað sér út allt sitt líf til að eiga ofan í okkur og á og aðstoðað þegar þörf er á, hvort sem það er tilfinningalega eða fjárhagslega og svo öfugt.  Nú er staðan orðin svoleiðis að það sem þau hafa þrælað fyrir og eignast í gegnum tíðina, er kannski allt farið fyrir bí.  Ég sjálf hef verið þeirri auðnu aðnjótandi að eignast tvær yndislegar stúlkur, fallegt heimili og þak yfir höfuðið.  Það er líka hætta á því að það litla öryggi sem ég hef skapað, sé farið líka.  Í stað gleði þá fylltist hjarta mitt mikilli sorg og það eina sem ég get gert er að biðja og taka á þessu einn dag í einu.  Mér finnst mjög erfitt að horfast í augu við dagana núna.  Það sem kemur mér á fætur á morgnana eru stúlkurnar mínar sem ég vil ekki að vanhagi neitt.  Ég veit að margur hefur það verra en ég, þar á meðal ungt fólk sem er nýbyrjað búskap og hefur keypt sér bíl og hús með svokölluðum myntkörfulánum.  Við í fjölskyldunni ákváðum það að við myndum gera meira af því að borða saman og styrkja hvert annað á þann hátt.  Öll saman í púkk.  Jólin yrðu þannig að við kæmum saman og lítið yrði um nýjar gjafir í ár heldur ættum við að föndra og finna eitthvað á nytjamörkuðum og gefa hvort öðru.  Vonandi fara hlutirnir að breytast því lífsgleði mín er engu lík og var. 

Það var þörf en nú er nauðsyn.

Hvað er hægt að gera fyrir einstakling eins og mig?  Ég á tvö börn og tel að þau eiga rétt á því sama og önnur börn í þessu þjóðfélagi.  Ég er öryrkji og eins og málin standa í dag fjárhagslega get ég ekki leyft þeim að fara í neinar íþróttir, dans né tónlistarskóla.  Ég hef ekki efni á að borga frístundarskóla enda er ég heima eftir hádegi og sé ég ekki þörf fyrir það.  Ég er með um 200 þúsund á manuði í laun með meðlögum og af því borga ég 167 þúsund á mánuði í greiðsluþjónustu.  Þá á ég eftir 53 þúsund kr til þess að lifa og af því fer símreikningur og adsl, þá á ég eftir að kaupa mat fyrir mánuðinn og bensín á bílinn.  Ég get ekki leyft okkur að fara í bíó né neitt, hef ekkert aflögu.  Ég viðurkenni það að hafa fengið aðstoð kirkjunnar, en af því  ég hef fengið aðstoð hennar 3svar, kort í bónus fyrir 10 þúsund, þá hef ég ekki rétt á meiru.  Féló á Suðurnesjum , þvi ég bý nú þar neita mér um aðstoð því ég hef of há laun miðað við viðmiðunarmörk þeirra sem löngu eru orðin úrelt.  'Eg er ekki á félagslega kerfinu og barnaverndarnefnd er ekki í mínum málum.  Ég bý í eigin húsnæði.  Nú eru málin bara þannig mánuðurinn er rétt byrjaður og ég hef ekki efni á skeinipappír.  Finn ég nú hvað þörfin er mikil.  Veit ekki hvað ég á að gera annað en að ég hef fengið viðtal við bæjarstjórann hér og vil ég vekja athygli á viðmiðunarmörkum félagslegakerfisins eru úrelt, leiða þarf tónlist inn í skólana.  Bókakaup ætti að vera óþarfi skólarnir ættu að sjá um að útvega það og foreldrar borga fastagjald fyrir veturinn.  Máltíðir ættu einnig að vera inn í skólanum með fastagjald fyrir veturinn vil ég einnig vekja athygli hans á þörf á fjölskylduhjálp og mæðrastyrksnefnd í Reykjanesbæ. Síðan þarf ég að grátbiðja um aðstoð fyrir okkur mæðgurnar hve lágt þarf maður að leggja sig fyrir aðstoð.  'Eg sé ekki framá að ég geti séð börnunum mínum farborða eins og ástandið er núna.